Ang Pagsisimula ng dula -- Act I: Scene 1 - Sequence 1 -- Si Carlito

Magsisimula ang kasaysayan ng ating bida sa isang malayong baryo. Malayo sa kabihasnan. Walang polusyon at maituturing na birhen pa ang probinsiyang ito sa Quezon. Maraming nakatanim na puno ng niyog sa paligid. Makikita natin mula sa malayo, sa paanan ng tanyag na Bundok Banahaw ang isang bahay-pawid. Kapansin-pansin ito dahil walang ibang bahay sa paligid ng bundok. Dito nakatira ang ating mga bida.

Sa bukirin sa ibaba ng bundok, ang mahigit limang magsasaka, kasama ang isang kalabaw na katulong sa pag-aararo ng lupa, ay nagtatanim ng palay. Payak na buhay ito at di masalimuot.

Tatakbo ang isang batang lalaki, si Carlito. Isang siyam na taong gulang na nakasuot ng unipormeng puting polo at dark blue shorts. Patungo siya sa isang puno ng mangga, tuwang-tuwa, pawisan at hinihingal. Kasunod niya ang kapatid na babae, si Dindi, na anim na taon at nakasuot ng palda at kamiseta.

Sa itaas ng puno, paakyat nito si Carlito. Tinatawag naman siya ng kapatid na si Dindi, nagmamakaawa at tinatawag siya na bumaba.

Pagsampa ng tuktok ng puno, inilabas ni Carlito sa bulsa ang isang local brand na chocolate bar. Iniinggit ang batang si Dindi kaya naman umiyak ang pobreng bata. At habang umiiyak ang kapatid, parang binging di ito naririnig ni Carlito. Patuloy siya sa pagkain. Ilang sandali pa, nang mapansing tumahimik ang paligid, agad na tinignan ni Carlito ang kapatid sa ibaba ng puno at nakita niya itong natutulog na.

Napangiti na lamang si Carlito at ipinagpatuloy ang pagkain ng chocolate bar saka nangarap --